Flashbacks

“Pamięć. Zawsze zaskakuje mnie jak działa. Te same perfumy na skórze tej samej kobiety. Zapach po latach przywołujący stop-klatki przeżyć. Wystarczy poczuć. Wziąć wdech. Ciężarówka przejeżdżająca w słoneczny dzień. Ciężki, wypełniający płuca, taki którego nie można z siebie zmyć. Słodki i przerażający. Smród rozkładających się trupów. Widziałem. Pewnie więcej niż myślałem, że zobaczę. Pewnie jeszcze nie dość. (…)”

To pierwszy, pokazywany publicznie, tak bardzo osobisty projekt tego fotoreportera. Opowieść o swoich emocjach, ranach, zmaganiu się z traumami, snuje używając trochę innego języka fotografii niż do tej pory w zawodowym życiu. Wrażeniowe, czasem graniczące z abstrakcją obrazy w większości zrobił w domu lub jego niedalekiej odległości, jednak jego oddziaływanie jest tak silne, że nie pozostawi widza obojętnym.