Projekt Waiting Room to zbiór stu zdjęć, fotograficzne “martwe natury” starannie zainscenizowane w przestrzeni prywatnych pokojów, w otoczeniu osobistych przedmiotów modelek i modeli, które odzwierciedlają ich nastoletnią jeszcze mentalność.

Bohaterowie projektu zostali celowo ubrani w najnowsze kolekcje czołowych polskich projektantów, nie tylko ze względu na aspekt teatralizacji, ale także po to, abyśmy mogli ich zobaczyć w świetle reflektorów rzeczywistości, do której chcą przynależeć i do której aspirują. Widz, jako ktoś z zewnątrz, przyglądający się temu zjawisku, zostaje uwiedziony niewinnością, urodą i młodością przedstawionych osób. Tak ukazana rzeczywistość z pewnością nie jest nowa. Czyż sztuka nie uznaje od zawsze młodości za definicję piękna?

W tle plakaty modowe na ścianie, lalki, misie, dziecięce drobiazgi… Takie zestawienie podkreśla zawieszenie pomiędzy rzeczywistością nastoletniego ucznia a marzeniami o karierze w świecie modelingu, która może, choć nie musi się wydarzyć. Niewykluczone, że bohaterowie tego projektu staną się któregoś dnia twarzami na plakatach w pokojach następnego pokolenia nastolatków.

Zosia Promińska w komentarzu wizualnym zawartym w swoich fotografiach stara się ukazać kontrast pomiędzy niepełnoletnością a modą – narcystyczną branżą, niebezpiecznie uwodzącą swoją potężną siłą. Autorka ukazuje ten świat z dużą znajomością rzeczy. I przestrzega przed jego nierealnością.