Na zdjęciu prof. Adam Smolana w swoim mieszkaniu 1983 r.

Wyjątkową pamiątką po kolejnych edycjach festiwalu jest fotopomnik. Ideą fotopomnika jest spontaniczne zderzenie widza ze sztuką. Dotychczas w przestrzeni miejskiej Sopotu pojawiły się zdjęcia takich legend polskiej fotografii, jak Tadeusz Rolke, Chris Niedenthal, Zbigniew i Maciej Kosycarze, Rafał Milach oraz Wojtek Wieteska. Autorką fotografii 9. edycji FFWRS jest Zofia Rydet.

Zofia Rydet (1911-1997)

Wybitna polska fotograf, jako artystka, czynnie działająca od lat sześćdziesiątych do lat dziewięćdziesiątych. Jej pierwsze ważne projekty to „Mały człowiek” i „Czas przemijania”. W latach sześćdziesiątych rozpoczęła pracę nad cyklem fotomontaży „Świat uczuć i wyobraźni” wydanym w 1979 roku w formie albumu ze wstępem Urszuli Czartoryskiej. Składał się on z 70 fotografii tworzących 15 serii poetyckich fotomontaży o dużej sile oddziaływania emocjonalnego. Jednak bez wątpienia najważniejszym cyklem, który zapisał nazwisko Zofii Rydet w historii polskiej fotografii, jest cykl nazwany przez Urszulę Czartoryską „Zapisem socjologicznym”. Pracę nad nim artystka rozpoczęła w wieku 67 lat, a na przestrzeni kolejnych kilkunastu lat wykonała około trzydziestu tysięcy czarno-białych fotografii – głównie portretów ludzi na tle wnętrz ich domów. Pierwotnie założeniem artystki było ukazanie postaci człowieka na równi z pozostałymi elementami wystroju. Wkrótce jednak to człowiek na tych fotografiach zaczął odgrywać rolę pierwszoplanową. Zdjęcia do Zapisu powstały w większości na obszarach wiejskich – na Podhalu, Górnym Śląsku, Suwalszczyźnie, Rzeszowszczyźnie. Z czasem projekt rozrósł się na inne rejony Polski, w tym także na miasta m.in. – Łódź, Kielce, Gliwice, Szczecin, Gdańsk, Gdynię i Sopot. Miejska część „Zapisu socjologicznego” to prawie wyłącznie portrety artystów oraz ludzi kultury, na wybrzeżu głównie związanych z Państwową Wyższą Szkołą Sztuk Plastycznych w Gdańsku oraz Związkiem Polskich Artystów Fotografików. Inne ważne cykle zrealizowane przez artystkę to „Nieskończoność dalekich dróg” w roku 1980 i „Suita śląska” z przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych, na którą składają się kolaże i fotomontaże, zawierające cytaty z wcześniejszych fotografii, głównie z „Zapisu socjologicznego”.

Zofia Rydet za swoją twórczość była wielokrotnie nagradzana w licznych konkursach w kraju i za granicą. Prace jej możemy odnaleźć w najważniejszych zbiorach polskich i zagranicznych, w tym: w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w Muzeum Sztuki w Łodzi, w Muzeum Śląskim w Katowicach, w Muzeum Fotografii w Krakowie, a także w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Centre Georges Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art w Kioto i w National Museum of Photography, Film and Television w Bradford.

Większość dorobku artystycznego Zofii Rydet znajduje się w depozycie Fundacji im. Zofii Rydet.

Prof. Adam Smolana (1921-1987)

Artysta rzeźbiarz, rysownik, medalier, twórca rzeźb plenerowych i pomników. Pomysłodawca oraz realizator wielu koncepcji i projektów architektoniczno-rzeźbiarskich, m.in. w czasie odbudowy Głównego Miasta Gdańska czy Sali Maksymiliana na Zamku Książ w Wałbrzychu. Życiowe pasje realizował również w dziedzinie fotografii, a także podczas licznych podróży po Europie i wypraw taternickich. Był artystą z długim stażem akademickim, który rozpoczął przed wojną w Instytucie Sztuk Plastycznych we Lwowie, kontynuował w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku z siedzibą w Sopocie i Państwowej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku, dzisiejszej ASP.

Jego podstawowym tworzywem rzeźbiarskim było drewno. Rzeźbił również w kamieniu, ceramice i metalu. Był uczniem i asystentem prof. Mariana Wnuka, nestora polskiej rzeźby, współtwórcy tzw. szkoły sopockiej. Od 1949 roku ściśle współpracował z prof. Stanisławem Horno-Popławskim, dzieląc z nim nie tylko filozofię twórczego podejścia do materiału rzeźbiarskiego, ale także wspólną pracownię artystyczną zlokalizowaną w tzw. Pawilonie Rzeźby w Parku Północnym w Sopocie. Przy ul. Obrońców Westerplatte 28 mieszkał od 1970 roku. Na parterze dawnej oranżerii, należącej niegdyś do przedwojennego armatora i przedsiębiorcy Friedricha Waldemara Siega, mieściła się jego ostatnia rzeźbiarska pracownia. Zmarł w 1987 roku po ciężkiej chorobie.

Copyright © 2023 W Ramach Sopotu

Skip to content